• Co myśli Agnieszka:
  OK - przeciętniak bez emocji, jest dużo lepszych (6 / 10)

Przygotowanie
Przed rozpoczęciem gry należy przygotować magazyny. Liczba magazynów zależy od liczby graczy. Do magazynów należy włożyć po cztery żetony losowo wybrane z worka.

Gra
Rozgrywka podzielona jest na 6 rund. W każdej na początku uzupełniane są magazyny, ale co rundę inny kolor żetonu jest dżokerem (dżoker można użyć jako inny kolor oraz dobierany jest z magazynu wraz z innym dobieranym kolorem). Każdy z graczy pobiera z magazynu upatrzony przez siebie kolor – wszystkie żetony tego koloru plus jeden żeton dżokera, jeżeli w danym magazynie występuje. Pozostałe w magazynie żetony są zdejmowane z magazynu i przesuwane na środek obszaru. Kiedy jakikolwiek żeton znajduje się w obszarze poza magazynem, to można je pobierać także stąd. Runda kończy się, gdy ostatni żeton jest zabrany z magazynów i z obszaru poza magazynami. Teraz należy rozłożyć żetony w obrębie „witraży”. Kolejną rundę rozpoczyna gracz, który jako pierwszy wziął żetony z obszaru poza magazynami. Jeżeli gracz uzupełni fragmenty witraży w sąsiedztwie kolumn lub rzeźb lub okien, to dodatkowo może pobrać żetony z dużego witrażu. Po zabraniu żetonów na ich miejsce dokładane są kolejne wylosowane z woreczka. Po 6 rundach następuje podliczenie punktów za wypełnione witraże (w zależności od koloru witraża otrzymuje się inną liczbę punktów) oraz za dodatkowo spełnione warunki, np. uzupełnienie wszystkich pól z numerem 2 w witrażach.

• Co myśli Bartek:
  OK - przeciętniak bez emocji, jest dużo lepszych (6 / 10)

Przygotowanie
Przygotowanie gry chwilę zajmuje. Każdy z graczy dostaje swoją planszetkę, na której będzie układał własną mozaikę. Jest na niej siedem kolorowych części (w tym jedna - centralna - uniwersalna), między którymi znajdują się punktowane pola. Między graczami należy umieścić planszę punktacji i żetonów bonusowych, okrągłe plansze warsztatów ułożone w okrąg, woreczek ze wszystkimi płytkami w 6 kolorach (które trzeba następnie rozmieścić po 4 na każdym warsztacie oraz pośrodku planszy punktacji) i wieżę do której będzie się odrzucać niechciane płytki. Jak w większości gier z masywnymi płytkami w woreczku, w tej są one bardzo miłe w dotyku i pobrzękiwaniu. Natomiast cienkie plansze warsztatów w żaden sposób wizualnie warsztatów nie przypominają, co mogłoby być bardziej doszlifowane.

Gra
Azul: Letni Pawilon jest wariacją abstrakcyjnej gry Azul. Podczas rozgrywki gracze najpierw kolejno wybierają warsztat i biorą z niego płytki w jednym kolorze (plus te z reguły koloru atutowego), ewentualnie płytki z części środkowej. Bo pozostałe w warsztacie płytki lądują pośrodku. Gdy wszystkie warsztaty będą puste, umieszczamy płytki w naszych mozaikach. Po zebraniu płytek w kolorze i w liczbie wskazanej na polu, jedną z nich umieszczamy na tym polu, pozostałe odrzucamy do wieży. Celem jest zapełnienie kolorów w pełni oraz pól obok miejsc puntowanych. Warto zauważyć, że niejako intuicyjnie gracze nie będą zbierać płytek w tych samych kolorach, bo po prostu będą one zabrane (w kolejności od najliczniejszych grup). W kolejnej rundzie następuje zmiana koloru atutowego, a rund jest sześć. Znalazłoby się też kilka pomniejszych zasad. Duże znaczenie w grze ma kolejność dobierania płytek, bo pierwszy gracz jest uprzywilejowany. Co więcej to, kto nim jest, zależy od tego, kto pierwszy weźmie płytki ze środka. Gra wymaga myślenia i decyzje poprzedników mają duży wpływ, co powoduje zastoje. Warto też korzystać ze schowków w rogach planszy, które pozwalają zachować płytki do kolejnej tury, i umieszczać tam takie same płytki (będzie to konieczne, jeżeli chcemy zapełnić pola o wartości 6). Azul: Letni Pawilon jest bardzo przyjemny, jednak dla mnie nie miał efektu WOW.