• Co myśli Agnieszka:
  niech zostanie w kolekcji, można co jakiś czas zagrać (7 / 10)

• Co myśli Bartek:
  dobra gra, lubię ją, ma swoją specyfikę (8 / 10)

Przygotowanie
Super pomysłem jest umieszczenie elementów dla każdego bohatera w dedykowanej wyprasce. Założeniem była możliwość rozegrania pojedynków między dowolnymi postaciami (z różnych zestawów), dodatkowo upraszcza to przygotowanie. Na plus jest też bardzo przemyślany dobór składników: zestaw pięciu kości, karty jednej wielkości, dwa liczniki i ewentualnie unikatowe żetony. Wykonanie bez zarzutu i od razu przygotowane do rozgrywki. Całość kolorystycznie i ikonograficznie jest bardzo czytelna i klimatyczna. Również zasady są bardzo proste, a instrukcja bardzo klarownie je tłumaczy.

Gra
Czas gry w Dice Throne jest dość krótki, przy dwóch graczach wystarczy ok. 10 tur żeby wygrać pojedynek. Generalnie są trzy etapy gry: 1. dobranie karty i dodanie punktu akcji, 2. usprawnienie swojej postaci (zagranie kart) oraz 3. przeprowadzenie ataku na przeciwnika poprzez rzut koścmi. Docelowy wynik powinien pasować do jednego z mniej więcej (niektóre postaci mają mniej, niektóre więcej) ośmiu układów ataku - kości można też dwukrotnie przerzucić. Wydawało mi się początkowo, że wszystko zależy od szczęścia, ale w praktyce prawie za każdym razem można coś z otrzymanego wyniku ułożyć. Chociaż nie da się ukryć że istota gry polega na turlaniu kośćmi. Sam atak oprócz tego że zadaje obrażenia, przed którymi można się spróbować wybronić za pomocą zdolności defensywnej lub posiadanych kart, pozwala na zdobycie dodatkowych bonusów możliwych do wykorzystania w przyszłości (najczęściej są to żetony z karty postaci). Karty mogą też pomóc wzmocnić atak czy pozwolić na zmianę wyniku rzutu. Wszystko okraszone zostało dawką humoru. Grało nam się dość przyjemnie, mimo że Agnieszka nie jest fanką negatywnej interakcji (a co dopiero pojedynków). W przypadku gry wieloosobowej dochodzi walka z kilkoma przeciwnikami albo działanie w drużynach - każdy z tych układów ma swoją specyfikę.