• Co myśli Agnieszka:
  niech zostanie w kolekcji, można co jakiś czas zagrać (7 / 10)

• Co myśli Bartek:
  niech zostanie w kolekcji, można co jakiś czas zagrać (7 / 10)

Przygotowanie
W grze Ranczer jest kilka minirozszerzeń i jeżeli chcemy zagrać w podstawową wersję, należy oddzielić sześć kart z numerem na tle kwadratu, kartę z wykrzyknikiem oraz kartę dwustronną. I to właściwie całe przygotowanie. Pozostałe karty z jednej strony mają zadania do wykonania (należy wybrać trzy), a z drugiej obszary np. upraw, hodowli (z zagrodami) czy sadów, które należy potasować. Grafiki są czytelne, chociaż co prawda czasami trzeba się przypatrzeć, żeby rozpoznać świnię.

Gra
Gra jest kooperacyjna. Gracze kolejno dobierają kartę ze stosu oraz otrzymują dwie karty niewykorzystane przez poprzedniego gracza. Punktowane jest takie dokładanie kart (obok lub częściowo na wierzchu co jest fajnym rozwiązaniem), żeby obszary tego samego typu tworzyły jak największe powierzchnie oraz żeby było jak najmniej osobnych dróg. Natomiast większość punktów dostaje się za spełnienie reguł z kart zadań. Sama gra wymaga sporo kombinowania, ponieważ nie da się jednocześnie spełnić warunków - trzeba wybrać najbardziej optymalny wariant. Nie pomagają też układy dróg. Nie wiemy jakie karty krążą między graczami i tych kart nie jest za wiele. Dlatego rozgrywka jest szybka i całkiem przyjemna.