• Co myśli Bartek:
  niech zostanie w kolekcji, można co jakiś czas zagrać (7 / 10)

Przygotowanie
Przed grą trzeba rozłożyć pośrodku monety (bardzo fajne, masywne) i karty poddanych. Każdy z graczy tworzy swoje miasteczko z takich samych kart lokacji ułożonych w tej samej kolejności. Każda z lokacji daje inne bonusy, opisane za pomocą ikon. Ikon jest sporo, więc przyda się za pierwszym razem runda rozgrzewkowa. Na odrębnej karcie trzeba umieścić 5 figurek poddanych. Wykonanie graficzne miasteczka i postaci ma bajkowy klimat. Duży plus dla gry za wypraskę z wydzielonymi przegródkami na karty i monety.

Gra
Majestat to typowe euro, z którego staramy się wydobyć jak najwięcej punktów. W swojej turze gracz wybiera kartę poddanego. Pierwsza karta od lewej jest darmowa, a jeżeli ktoś chce dalsze, musi na każdej poprzedzającej położyć jednego poddanego. Zdobytą kartę dokłada do przypisanej mu lokacji. Przykładowo młynarka trafi do młyna, a rycerz do koszar (przypisanie wskazuje kolor lokacji i kolor karty). Są też karty podwójne, w których można wybrać jedną z postaci. Po dodaniu karty dostaje punkty z tej lokacji oraz z wcześniej dołożonych do tej lokacji kart. To ważne, bo aby wygrać, trzeba tworzyć silniczek. Gra się kończy, gdy każdy dobierze 12 postaci. Jest też nieco negatywnej interakcji: rycerze w koszarach atakują żołnierzy w strażnicach, a w efekcie mieszkańcy trafiają do szpitala (który punktuje ujemnie na koniec). Punkty zdobywa się też za różnorodność postaci i przewagę w kolejnych lokacjach (im bardziej na prawo, tym więcej punktów). Najważniejsze moim zdaniem jest zdecydowanie się na kilka lokacji i dokładanie w nich kart, a im bardziej będą na prawo tym lepiej. Zasady gry są dość proste, a poziom trudności na tyle przyjemny - niebanalny (przy wyborze mieszkańca trzeba uwzględniać wiele czynników), że gra będzie co jakiś czas pojawiać się na stole.