• Co myśli Agnieszka:
  słabe, jeżeli mam wybór wezmę coś innego (5 / 10)

• Co myśli Bartek:
  dobra gra, lubię ją, ma swoją specyfikę (8 / 10)

Przygotowanie
Na pewno warto przed grą zapoznać się najpierw z instrukcją, ponieważ sporo elementów będzie wyjmowane z wyprasek dopiero w późniejszych etapach. Rozłożenie, gdy się już grę zna, jest dosyć proste. Najwięcej kłopotów sprawia kolejność kafli nieba (od najciemniejszego do najjaśniejszego). Poza tym trzeba wybrać lokację startową i według tej lokacji położyć kafle podziemi. Nad planszą umieszcza się kafelek statku-matki obcych (który będzie się co turę obniżał). Są też myśliwce kosmitów (na pozycjach startowych zaczynają w kolorze różowym). Obok planszy należy przygotować białe i szare kości, ponieważ gra polega głównie na przerzucaniu nimi. Wykonanie jest wyjątkowo dobre - są to albo plastikowe figurki (najbardziej delikatne), albo drewniane kości w trzech kolorach albo kafelki z baaardzo grubej tektury.

Gra
Nad Wrogim Niebem symuluje popularny motyw z filmów katastroficznych, w których na Ziemię napadają kosmici, a ludzkość musi połączonymi siłami stawić im czoło. Mechanika jest bardzo ciekawa. Należy rzucić pięcioma kośćmi i rozmieścić je w podziemiach bazy. Regułą jest że w jednej kolumnie może znaleźć się tylko jedna kość. Następnie statki w danej kolumnie obniżają się o wyrzucony wynik. Z kolei pomieszczenia w podziemiach są aktywowane poprzez wartość kości (na przykład zwiększają poziom energii albo pozwalają na zestrzelenie statków obcych na odpowiednich polach). Umieszczenie kości wpływa zatem na grę w kilku aspektach jednocześnie i czasem jest lepiej położyć mniejszą wartość (żeby statek obcych nie zbliżył się do bazy), a czasem większą (żeby osiągnąć kolejny poziom badań, który jest wskaźnikiem wygranej). Reguły są łatwe do zapamiętania, symbolika czytelna i gra się szybko, natomiast cała gra jest dość monotonna. Dlatego dobrze, że w podstawowym pudełku została umieszczona fabularna kampania. Warto jeszcze dodać, że chociaż gra jest zaprojektowana tylko dla jednej osoby, to całkiem znośnie udało nam się zagrać w nią kooperacyjnie w dwie osoby (wykonując na przemian tury).